هر فناوری جدید، به همراه خود میزان قابل ملاحظه‌ای ریسک تجاری و عدم قطعیت‌ هایی به همراه خواهد آورد. در مورد مساله اینترنت اشیا و بیشتر این ریسک‌ ها، اغراق و سوءتفاهم‌های زیادی پیش آمده است. حال آن‌که رشد کامل این ایده، سال‌ها به طول خواهد انجامید، اما پایه‌ها و بنیان این فرآیند مستقر شده است. سخت‌ افزارها و نرم‌ افزارهای اصلی یا موجود بوده و یا در دست توسعه هستند، مدیران باید نگرانی‌های امنیتی و محرمانگی را برطرف سازند و باید برای اجرای استانداردهای باز که اینترنت اشیا را ایمن، مطمئن و سازگار می‌کند و موجبات ارائه خدمات امن به‌صورت بی‌نقص می‌شود، کوشش کنند.

وایمکس نیوز - سیسکو پیش‌بینی کرده است که این صنعت بتواند در چند سال آینده 19 تریلیون دلار درآمدزایی داشته باشد. با این حال، مشکل این است که این «اشیا» رازهایی در اطراف خود دارند که برخی از آن‌ها بر نحوه توسعه اپلیکیشن را برای پشتیبانی این محصولات تحت تأثیر خود قرار می‌دهد.

 اینترنت اشیا و سنسورها

طبق گفته سیسکو «مشکل اساسی در مورد اینترنت اشیا، این است که شبکه قدرت هم‌چنان به‌صورت مرکزگرا باقی مانده است. حتی در عصر ابری، وقتی که شما به داده‌ها و خدمات آنلاین دسترسی پیدا می‌کنید، بیشتر با چند دیتا سنتر بزرگ که معمولاً دور از محل شما قرار دارند در ارتباط هستید. وقتی که شما حجم عظیمی از داده را ردوبدل نکرده و مشکلی با تأخیر ندارید مساله‌ای پیش نمی‌آید، ولی در مورد اینترنت اشیا وضعیت به این صورت دردی را دوا نخواهد کرد. جایی که شما ممکن است بخواهید کاری را مانند نظارت بر ترافیک در هر چهارراه یک شهر برای مدیریت ترافیک و جلوگیری از راه‌بندان انجام دهید. در این مثال، اگر شما قرار باشد منتظر ارسال و دریافت حجم بزرگی از داده‌ها از مایل‌ها دورتر باشید تا به‌صورت فرمان به چراغ‌های راهنمایی برسد، ممکن است خیلی دیر شده باشد و چراغ باید تا حال رنگش را تغییر دهد.»

سیسکو می‌گوید که باید فرآیند رایانش را به سنسورهای جمع‌آوری داده‌ ها نزدیک کرد (رایانش مه) تا حجم داده‌هایی که باید به سرور مرکزی ارسال شود کمتر شده و میزان تأخیر به‌طورکلی پایین بیاید. طبق گفته سیسکو باید این عمل کوچک‌سازی داده را روی روتر قرار داد. البته این همه ماجرا نیست. دریافت داده صحیح از تجهیزات صحیح در زمان دقیق تنها به سخت‌افزار و سنسورها مربوط نمی‌شود، بلکه بیشتر با «داده هوشمند» مرتبط است. اگر شما بتوانید داده‌ها را درک کرده و تنها آنچه را که در سطح اپلیکیشن اهمیت دارد توزیع کنید، ابزار بسیار قدرتمندتری از هر میزان سخت‌افزاری که به‌ کار خواهید گرفت در اختیار خواهید داشت.

اولویت‌ بندی داده باید در سطح اپلیکیشن انجام شودیعنی در جایی که منطق وجود دارد. این را با کشینگ داده در شبکه ترکیب کنید تا بتوانید تأخیر را به حداقل برسانید.
اینترنت اشیا و داده موبایل

تلفن‌های هوشمند به طور قطع نقش مهمی در جمع‌ آوری داده و تأمین یک سطح رابط کاربری برای دسترسی به اپلیکیشن‌ های اینترنت اشیا ایفا می‌کنند، ولی به اندازه کافی برای تحویل نقش کلیدی‌ تر آماده نیستند. مثال اتوماسیون منزل را در نظر بگیرید: ایده تکیه بر موبایل در اپلیکیشن‌ های نظارت بر خانه، به‌عنوان مرکز تصمیم‌گیری در هنگام وقوع حادثه یا بیماری در خانه یک فرد کهنسال بسیار مسخره به نظر می‌رسد. اگر تلفن فرد به‌صورت تصادفی روی حالت هواپیما قرار گیرد، چه اتفاقی ممکن است رخ دهد؟ آیا امنیت خانه فرد دچار اختلال شده و یا ممکن است برق خانه قطع شود؟

چنین نمونه‌هایی نشان می‌دهند که اینترنت اشیا، به جز در موارد استثنایی (مانند فناوری‌ های پوشیدنی و سیستم‌ های بزرگ نظارتی) و اپلیکیشن‌ های اتومبیل، بیشتر باید بر دروازه‌ها و راه‌حل‌های مختص پردازش از راه دور و نه گوشی‌ های همراه هوشمند، تکیه کند.

امروزه حتی بدون هیچ نوع سرویس اینترنت اشیا، بیش از 80 درصد ترافیک شبکه‌ های LTE از روی شبکه‌های Wi-Fi منتقل می‌شود. اگر حجم داده‌ها تا مثلاً 22 برابر افزایش یابد چه اتفاقی رخ خواهد داد؟ علاوه بر این، دستگاه‌ های ارتباطی شبکه همراه از لحاظ هزینه، مصرف انرژی و پوشش اشکالات زیادی دارند.

 با این اوصاف، آیا اینترنت اشیا جایی را برای ارتباط از طریق تلفن‌ های همراه و شبکه مخابراتی نگه خواهد داشت؟ اما از لحاظ عملکردی، دسترس‌ پذیری، هزینه، پهنای باند، مصرف انرژی و دیگر جنبه‌های اصلی، اینترنت اشیا به طیف وسیع‌تری از سخت‌ افزار و نرم‌ افزار و شبکه نیاز دارد.
اینترنت اشیا و حجم داده

اینترنت اشیا، بهمنی از داده‌ها به‌وجود خواهد آورد. درنتیجه، به نظر بسیاری از کارشناسان امر، داده‌های به‌وجود آمده از طریق اینترنت اشیا به قدری زیاد و متغیر خواهد بود که اصلاً امکان نظارت بر تمام آن‌ها وجود ندارد. در میان تمام این داده‌ها، همه آن‌ها برای ارتباط با سمت کاربر در اپلیکیشن‌ های کاربری زنده موردنیاز نیست؛ زیرا بسیاری از گفتارهایی که توسط دستگاه‌ها تولید می‌شود هیچ تغییر خاصی را در وضعیت سیستم نشان نمی‌دهند. اپلیکیشن‌ ها تنها به تغییرات وضعیتی علاقه‌مند هستند، مانند خاموش یا روشن شدن چراغ، بسته و باز شدن شیر و یا باز و بسته بودن مسیر ترافیکی. به جای بمباران اپ‌ ها با کوچک‌ترین به‌روزرسانی‌ ها، اپلیکیشن‌ ها باید تنها در هنگام تغییر یک وضعیت به‌روزرسانی شوند.
اینترنت اشیا و دیتاسنترها

برخی معتقدند دیتاسنترها، جایی هستند که تمام جادوی اینترنت اشیا از آنجا نشأت می‌گیرد. دیتاسنترها مسلماً فاکتور اساسی برای اینترنت اشیا به‌شمار می‌روند؛ بالاخره همه آن اطلاعات در دیتاسنترها ذخیره می‌شوند؛ اما نقطه مرموز در این‌جا این است که جادوی اینترنت اشیا در دیتاسنتر رخ می‌دهد. پس شبکه چه جایگاهی دارد؟ اینترنت اشیا بدون اینترنت که وظیفه توزیع اطلاعات را دارد بی‌معنی است؛ بنابراین اگر شما بتوانید داده‌ها را در دیتاسنتر ذخیره و آنالیز کنید اما نتوانید داده‌ها را به مقصدشان منتقل نکنید یا سرعت این انتقال بسیار پایین باشد، عملاً اینترنت اشیایی نخواهید داشت.
اینترنت اشیا و فناوری آینده

اینترنت اشیا تنها مرحله‌ای در یک فرآیند دگرگونی است. در حقیقت، اساس و تکه‌های پازل فناوری اینترنت اشیا مانند میکروکنترلرها، ریزپردازنده‌ها، سنسورهای محیطی و سایر سنسورها و تجهیزات ارتباطی شبکه‌ای کوتاه و بلند بُرد هم‌اکنون نیز موارد استفاده گسترده‌ای دارند. حتی با کوچک‌تر و ارزان‌تر شدن آن‌ها، این تجهیزات قدرت بیشتری نیز به دست آورده‌اند.

اینترنت اشیا، همان‌طور که آن‌را تعریف کرده‌ایم، درحالی‌که فناوری کنونی را بهبود می‌بخشد به ترکیب این فناوری‌ها یک ویژگی مضاعف – یک خدمت زیرساختی امن- می‌افزاید. چنین خدمت زیرساختی از توانمندی‌ های ارتباطی و کنترل از راه دور که به دستگاه‌ های مختلف متصل به اینترنت اجازه کار هماهنگ را می‌دهد، پشتیبانی می‌کند.

اینترنت اشیا و استانداردهای سازگاری کنونی

هر کسی که در فرآیند استانداردگذاری وارد شده باشد می‌داند که یک اندازه برای همه مناسب نخواهد بود؛ چندین (و حتی هم‌ پوشانی‌کننده) نوع استاندارد در هنگام مواجهه با فناوری‌ های در حال تحول موردنیاز خواهند بود. در عین حال یک فرآیند طبیعی هرس کردن، مدیران را تشویق می‌کند تا بر تعداد کمتری از استانداردهای مهم متمرکز شوند. صدور استانداردها خود چالشی را معرفی خواهد کرد، اما با بهبود مداوم استانداردها این چالش‌ها نیز برطرف خواهند شد.

اینترنت اشیا سرانجام میلیاردها دستگاه را به هم متصل خواهد کرد که شامل تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان از سراسر دنیا خواهد بود. تمام این دستگاه‌ها باید بدون هیچ نگرانی در مورد امنیت و عملکرد به هم متصل شده و تبادل داده داشته باشند.

همین موضوع می‌تواند گیج‌کننده باشد. خوش‌بختانه قطعات این پازل فناوری هم‌اکنون سر جای خود هستند. ارگان‌ های جهانی استانداردسازی نظیر IEEE، اتحادیه بین‌المللی اتوماسیون (ISA)، کنسرسیوم شبکه جهانی وب (W3C)، OMA، IETF و اتحاد IPSO تولیدکنندگان، صاحبان فناوری، سیاست‌گذاران و دیگر مراجع ذی‌ربط را به یک راستا سوق می‌دهند. در نتیجه به‌تدریج مشکلات مربوط به استانداردها در مسیر حل شدن قرار خواهند گرفت.
اینترنت اشیا اینترنت اشیا و محرمانگی و امنیت

امنیت و محرمانگی یکی از نگرانی‌ های اصلی بوده و باید به‌ عنوان اولویت اصلی مورد بررسی قرار گیرد. این نگرانی‌ ها کاملاً به‌ جا هستند. فناوری‌ های جدید غالباً پتانسیل مورد سوءاستفاده قرار گرفتن دارند و رسیدگی به این مشکل قبل از اینکه مانعی برای امنیت فردی و رشد اقتصادی و فناوری شود، امری حیاتی است. تولیدکنندگان و نهادهای متولی استاندارد در سطوح مختلف در حال بررسی این مشکل هستند.

در سطح تجهیزاتی، محققان امنیتی بر روی متدهایی کار می‌کنند تا از پردازنده‌های ادغام شده محافظت به‌عمل آورند تا درصورتی‌که دستگاه مورد حمله قرار گرفت از نقض داده و به خطر افتادن شبکه توسط هکرها جلوگیری به عمل آید. در سطح شبکه، پروتکل‌ های جدید امنیتی برای رمزنگاری دوطرفه و تصدیق داده‌های حساس موردنیاز خواهند بود و ازآنجایی که گستردگی و حساسیت مسائل امنیتی در اینترنت اشیا بیشتر از اینترنت است در این صنعت به بهینه‌سازی و امنیت در سطح کل سیستم توجه می‌شود.
اینترنت اشیا و سازندگان معدود

پلتفرم‌ های باز و استانداردها برای انواع شرکت‌ ها با هر اندازه و ماهیت، اساسی را برای نوآوری به‌ وجود خواهد آورد:

معماری باز سخت‌ افزار. پلتفرم‌های باز روشی مورد اعتماد برای توسعه‌ دهندگان و سازندگان برای ساختن سخت‌ افزارهایی با حداقل بودجه و امکانات است.

سیستم‌های عامل و نرم‌افزارهای باز. ماهیت ناهمگون اینترنت اشیا به طیف متنوعی از نرم‌ افزارها و اپلیکیشن‌ ها از سیستم‌ های عامل ادغام‌شده تا آنالیتیک داده‌ های بزرگ و چارچوب‌ های توسعه چند پلتفرمی. نرم‌ افزار باز در این مبحث اهمیت بسیار بالایی دارد، زیرا به توسعه‌ دهندگان و سازندگان توانایی به‌ کارگیری، گسترش و شخصی‌ سازی اپلیکیشن‌ ها را بدون نگرانی از هزینه‌ های لایسنس خواهند داشت.

 استانداردهای باز. همان‌طور که قبلاً اشاره کردیم، استاندارد باز و سازگاری برای ساختن اجزای اینترنت اشیا حیاتی است. در محیطی که تعداد وسیعی از دستگاه‌ ها و اپلیکیشن‌ ها باید با یکدیگر کار کنند، وجود استانداردهای بسته و انحصاری مانع رشد و هرگونه فعالیت مثمرثمر خواهد بود.

تقریباً تمامی سازندگان، توسعه‌ دهندگان و تولیدکنندگان انبوه که در ساخت اینترنت اشیا نقش دارند می‌دانند که پلتفرم‌ های باز فضای رقابتی خوبی برای نوآوری به‌ وجود خواهد آورد. آن‌ هایی که نتوانند این موضوع را درک کنند به سرنوشت کسانی دچار می‌شوند که می‌خواستند استانداردهای شبکه را در ابتدای ورود به اینترنت انحصاری کنند؛ یعنی انزوا و حاشیه.
نتیجه‌گیری

واقعیت اینترنت اشیا این است که اگر شما می‌خواهید داده به‌دست‌آمده از « اشیا » را در طول شبکه در آن واحد از روی شبکه‌ های غیرقابل اعتماد منتقل کنید، به توزیع هوشمند داده نیاز خواهید داشت. برای روشن کردن راه بار داده روی شبکه از طریق کاهش استفاده از پهنای باند، شما باید داده خود را بشناسید. با شناخت آن می‌توانید این هوشمندی را برای توزیع آنچه واقعاً موردنیاز است به کار ببندید. این یعنی شما داده‌های کوچکی را در یک شبکه پرترافیک ارسال خواهید کرد. نتیجه آن دقت، به‌ روز بودن اطلاعات در اپلیکیشن‌ های اینترنت اشیا خواهد بود. شما با تکه‌ های بزرگ داده که می‌تواند خدمات شما را از کار بیندازد مواجه نخواهید شد.

منبع : دیده بان فناوری